Miyah saari ni saomih ha ningkhe nuba ang;Jing ansa ha malaolaiba khe,
Longthai-ni-noh ha dugur laiba khe;
Khaja-mini waimu giri,
Phurikho ha thanglaiba khe.
Khrib basaing khajamani basaing,
Nalaibo shilingma ni basaing;
Dini namujalaikha, dakna ning miliphinkha,
Khaha hamya maiya
Gadaing malaothai malaolai bukha.
Hogjer ha samao phaibala,
Waingsho-phinla kha
Ning jing khe garhi thanglabakhe;Waingso-hah lakha
Ani lugu khe.
Baola kha ang, Nao ning dukhu danang,
Habsao khe ning dorga haigerba khe;
Jini ansa ni bubli ning hamdao base,
Jini ansa ni habsao ning majangdao base.
Rang-rih khe hadai laihi,
Namu-khurmu jang
jing doha dao-mih laise dongshiba;
Marshi masi sajamba khe
Jing ansa ha dao gaojibalai
bo kha saajao lai-ya kha.
Ning dambra gahdabani dukhu danang,
Jing khrib bo saingshi de oraha ning thangmase;
Ang khaha baoladu
Nao ! ning-ning angkhe oraha lamjaoma se.

Sad and touching memories... Elai ning grao dima jang rebba ke kripbo hadailaima nangre. I think we have got so many beautiful things that we should put them into writing. It is so important to preserve our culture. Our oral tradition is finding it hard to coexist with our modern lifestyle. But, "Lost of culture is lost of identity."
ReplyDeleteYeah ! you are right buddy ! Put your thoughts in words, it will take care of itself. Its high time we save our beautiful dialect and start reviving it by writing poems,articles in our mother tongue.
ReplyDeleteJuthai !